Demokrasi için susma

Demokrasi düzeni zalime hizmet eden bir düzendir.Bu sadece liderler için değil, aynı zamanda hareketler için de böyledir. Batının çıkarlarına zarar vermeyen ne kadar hareket varsa batı tarafından hoşgörü ile karşılanır. Dünyanın her tarafına yayılmalarına ses çıkarılmaz. Onlarla işbirliği yapılır. Müslümanlara model olarak gösterilir. Normal halk tarafından benimsenip desteklenmesi için bütün imkânlar seferber edilir. Böylece batının çıkarlarına zarar veren diğer hareketlerin önleri kesilmeye çalışılır. En kritik kararlar alındığında bu hareketler vasıtası ile halk yığınları kontrol altına almaya çalışılır. Doğrudur, ortamın sıcak psikolojisi içinde 100 bin, hatta daha fazla sayıda hükümet destekçisini alanlarda toplamak mümkün; ne var ki buna asla ihtiyaç duyulmamasını da kuvvetle temennî etmek gerekir. “Milliyetçi Cephe” dönemlerinde toplumun iki zıt ideolojik kampta kutuplaşmasını yaşadık ve bu tecrübenin tekrarlanmasını aklı başında kimse arzu etmez. Başbakan ve hükümeti, Gezi krizini iyi yönetememiş olsa bile hâlâ meşrû zemin üzerinde duruyor ve bu çizgiden kesinlikle ayrılmamak gerekir: Dürüst, açık ve demokratik teamüllere uygun bir seçimle iktidarını sürdüren hükûmet, hâlâ kendisini destekleyen kitlelerin açık ara üstünlüğünü biliyor ama bu üstünlüğü karşılıklı mitingleşme, gösterilere mukabil gösterilerle cevap verme imkânını kullanmamalıdır.....